Wie bij ons in de buurt, via H&M, Zalando of Bol een bestelling plaatst, krijgt een extra. Noem het een mega bonus. Met zijn witte bestelbus komt hij relaxed de wijk ingereden. Tussen ongeveer twee en vier uur kunnen we hem verwachten. Rustig stapt hij uit. Ik denk aan de cover jaren geleden van L’homo met Arie Boomsma ‘En god schiep Arie’. Nou……én God schiep ook onze pakketbezorger. Een combi van Jax (Sons of Anarchy) en Brad Pitt. Ja, echt waar….het kan! En dan nog eens dertig plus, een gulle lach, stralende blauw groene ogen, mooi gebruind en een perfect gespierd lijf.
Hij komt, zoals altijd, relaxed aanlopen. Ik zou willen dat ik een diepere voortuin had zodat ik langer van zijn atletische tred kon genieten. Maar die 6 meters zijn zo voorbij. Hij belt aan. En natuurlijk sta ik klaar. Om met mijn beste big smile, mijn net achterover gegooide haren en laatste check in de spiegel, het pakketje in ontvangst te nemen. Neeeee, de kinderen mogen dit momentje niet van mij afnemen. Weg bij die deur! P.s. Ze zijn ook op de hoogte van dit geluksmomentje. Ik deel veel met mijn meiden. Maar dat terzijde.
Het is een te vluchtig contact. Ik kijk hem goed aan, lach wat klungelig, neem het pakketje aan en wens hem een fijne dag. Slechts enkele luttele seconden. Maar die seconden werken daarna nog lang door. Want damn: “he makes the day”.
Zijn verschijning is echter niet exclusief voor mij weggelegd. Ik moet hem delen. Met de buurvrouwen. Allen zijn we “diehard fans”. En ik betrap ons op wat lichte competitie. “Ik zag dat je in gesprek was dus ik heb jouw pakketje maar even aangenomen”. Jaja….sure. Als onze postbode langskomt, zijn ze ver te zoeken. In deze barre tijden hoop ik dat ook mijn buurvrouwen volop online blijven bestellen. Zodat we elke keer uit kunnen kijken naar ons lichtpuntje van de dag: onze zeer gewaardeerde pakketbezorger. Want we moeten het uiteindelijk samen doen! Ik reken op jullie.